Donderdag 22 maart 2007
Marokko:
Team Holland Cranes in de Tuareg-Rally 2007 |
Bestuurder: Niek Goverts, navigator
Henk Jan Sanders
Service-team Klaas Goverts en Hans ter Wijlen
Voertuig: Landrover Discovery II V8, cilinderinhoud 4.8 liter, gewicht
2300 kg, vermogen 360 pk
Zaterdag 17 maart:
Na een reis van drie dagen zijn we op 17 maart 2007 aangekomen in Almeria in Zuid-Spanje.
Hier vonden de incheck en de technische controle plaats.
Veiligheid staat in de rally voorop.
Per dag voor elke inzittende minimaal vier liter drinkwater meenemen, veiligheidsraketten voor noodsituaties, verbandtrommel, blusdekens, GPS'en, mobiele telefoons, etc.: allemaal verplicht bij je te hebben.
Elke ochtend worden we hierop gecontroleerd
.
Tijdens de incheck bleek ook, dat we niet de enige Hardenbergers waren: motorrijders Robert van Olst en Gert Veurink deden ook mee.
Dag 1: Nador - Missour
Na de incheck gingen we om half elf 's avonds aan boord van de ferry naar Nador: een reis van zeven uur naar Marokko, dus de hele nacht.
We kwamen daar vroeg in de ochtend van de achttiende maart aan.
Eindelijk mochten we van start met ons roadbook voor die dag !
Dat roadbook is zo'n beetje een bijbel voor je, want zonder roadbook verdwaal of verongeluk je al heel gauw.
Doordat er problemen waren met de douane, werden we een halve dag vastgehouden en konden we niets anders dan wachten.
Omdat we de ochtend kwijt waren, hielp de organisatie ons, om toch nog op tijd in het tentenkamp in Missour aan te komen.
We kwamen daar om tien uur 's avonds aan.
Na een korte nacht begon de volgende dag van de rally.
Deze rit ging door het noordelijk deel van Marokko, door het Atlasgebergte.
Sommige stukken waren vlak en daar konden we behoorlijke snelheden van 170 km/uur halen.
Verderop in het gebergte waren sommige gevaarlijke stukken, maar gelukkig is daar niets gebeurd.
Moe, maar voldaan kwamen we uiteindelijk aan in ons verblijf.
Dag 2: Missour - Mersouga
Mersouga ligt aan de voet van de woestijn.
Om acht uur vertrokken we naar Mersouga, waar we de komende drie dagen en vier
nachten zouden verblijven.
De rit voert ons door het middelste deel van Marokko, door het hoge Atlasgebergte en wordt gekenmerkt door veel queds (droge rivierbeddingen); soms met drijfzand, zoals we hebben gemerkt.
Gelukkig reed er net een rallytruck achter ons aan, die ons er uit kon trekken.
In dit deel reden we door het gebied, waar de Dakarrally ook elk jaar doorheen komt.
Om half negen 's avonds kwamen we bekaf in ons verblijf aan. Ons hotel staat aan de rand van de woestijd, en de omgeving wordt gekenmerkt door armoede, zand, dromedarissen, en palmbomen.
We hebben gelijk een technisch kamp opgezet voor onderhoud en service aan de auto.
Ook hebben we de banden gewisseld voor speciale voor speciale zandbanden, die we naar een heel lage spanning kunnen laten zakken, zodat we meer grip hebben in het zand.
Dag 3: de woestijn in !
Op ons roadbook staat geschreven: "De mens, die de woestijn ingaat, komt als een ander mens terug"
En dat zou waarheid blijken !
Ook nu begon de rally om acht uur.
Per minuut vertrekt een auto of motor: dDe indeling gaat per klasse.
Vandaag leggen ze wes maal 200 km af rond Mersouga.
Het traject begon in een uitgedroogd meer met soms wat zandduinen.
Hier kwamen we enorm vast te zitten door een belgisch team, dat heel -handig vlak- voor ons ging remmen, hoewel ik moet toegeven, dat wij er te dicht achter zaten. Dat werd dus enòrm scheppen!
De temperatuur was 's ochtends al 20 graden en zou oplopen tot bijna dertig graden.
Tot overmaat van ramp kregen we een lekke band, net toen we ons uitgegraven hadden. Het bleek een montagefout van de fabriek.
Daarna kregen we nog een heel stuk " Bobtrack".
Wat dat inhield, zouden we wel begrijpen, als we er waren, meldde ons roadbook.
Het bleek dus een enorm hobbelig pad van zo'n 75 km lang, zodat we
's avonds een zere nek hadden van het geschud.
Helaas hadden we geen masseuses bij ons, want die waren wel welkom !
Daarna trokken we door een groot stuk woestijn en kregen we onze eerste ervaring met het gele zand.
Fantastisch als je kunt blijven rijden en dat lukte bijna.
Het bleef beperkt tot één keer steken blijven en graven.
Dag 4:
De Konings-etappe: dè dag van de Tuareg Rally !
Ruim tweehonderd kilometer door alléén maar zandduinen! Sommige zijn ruim driehonderd meter hoog!
Hier wonen nomadenstammen in tenten (echter ook in de duinen in de duinpannen) en lopen de dromedarissen vrij rond.
Al met al een onvoorstelbaar mooi plaatje.
De start was erg massaal ! Alle auto's alle motoren vertrekken gelijk per categorie, wat een enorm spektakel oplevert.
Door de enorm sterke auto trokken we gelijk vanaf het begin praktisch voorop.
Navigeren kan alleen maar met GPS-coördinaten en de bestuurder moet zorgen voor de veiligheid.
Al na een paar minuten zagen we de eerste auto naast ons kantelen.
We waren verplicht om te stoppen en te controleren of er gewonden waren.
Het bleek een Oostenrijks Team; ze kwam gelukkig ongedeerd uit hun wagen.
We hebben ze samen met
een Belgisch Team weer op de wielen gezet.
Goverts is een bergingsbedrijf en de ervaring en de kennis kwamen weer goed van pas !
We vervolgden onze weg en we zijn op de hoogste toppen van de woestijn geweest.
We raakten erg onder de indruk van de kracht van de auto en de bandenspanningskeuze bleek erg goed.
We hadden voldoende tractie om de hoge duinen op te kunnen klimmen.
Het gevaar zit 'm in de schuinten en het daar soms erg losse zand. Het uitzicht is fenomenaal boven op de duinen.
Bij één van de beklimmingen gingen we toch te hard.
Het gevaar bij het omhoogklimmen is, dat je voldoende snelheid moet hebben om boven te komen, maar niet teveel om er overheen te vliegen.
Dit gebeurde dus wel een keer en we kwamen erg hard op de neus op het zand terecht.
De auto raakte enigszins beschadigd, maar we konden wel verder.
Ook ontdekten we, dat er zomaar een nomadentent in een dal kon staan en als je scherp naar beneden gaat, is er geen houden aan en ga je dwars door de tent. Dat is gelukkig niet gebeurd.
De gemiddelde snelheid bedroeg 10 - 15 km/uur.
Doordat we veel moesten zoeken naar de GPS-coördinatenen de weg door de duinen er naar toe, verloren we veel tijd.
In 4,5 uur hebben we slechts 60 km afgelegd! We hebben een paar keer vastgezeten.
Al met al kwamen we nèt één minuut te laat binnen, waardoor we voor deze dag uit deze race lagen.
Erg wrang na een halve dag ploeteren in het zand....
Het voordeel is, dat we nu tijd hebben voor reparaties, die anders 's avonds laat hadden moeten gebeuren.
(Wordt vervolgd!)
|
